Stortebeker Arktik Ale (Niemcy)

Stortebeker Arktik Ale (Niemcy), 8.0 out of 10 based on 1 rating

• 

  Badylius

  Wypił 192 piwa

  Jenerał Polny Bractwa Nachmielonych

  Dodano 16 listopada 2017 o 22:25

  VN:R_U [1.9.22_1171]

  Ranking: +2 (z 2 )

  Badylius ocenił to piwo:

  ogólnie: 8 Szlachcic

  Pierwszy raz miałem do czynienia z „podkręconym doppelbockiem”, jak to gdzieś wyczytałem, czyli inaczej mrożonym koźlakiem (ze względu na wymrażanie dla tzw. „zatężenia”). Dzięki wojażom do zachodnich sąsiadów, a nade wszystko rozmowom, dowiedziałem się, że zarówno browar, a jeszcze bardziej piwo, warte są skosztowania, dlatego je nabyłem i przyszedł czas, by konsumpcja się dokonała. Przed wrażeniami kilka słów o nazwie i etykiecie – „Storteberker” odnosi się do Klausa S. znanego w II połowie XIV wieku pirata, operującego na Morzu Północnym i Bałtyku; pod taką nazwą piosenkę na jego cześć śpiewa niemiecki zespół folk metalowy In Extremo. A teraz już konkretnie o piwie. Barwa pomarańczowa, lekko zmętniona, nagazowanie średnie. Piana wysoka, drobno i średnio-pęcherzykowata, biała, powoli się redukowała, pozostawiając wyraźny ślad na szkle. W zapachu z pokala czuć wyraźnie od użytego chmielu (Lemondrop, Simcoe) cytryny, delikatnie grejpfrut, ananas, zioła oraz odrobinę słodów. W smaku od razu rzucają się ziołowe klimaty, jak również goryczka, które kontrują słody i likierowe rejony; mamy do tego winogrona, karmel (mogłoby być tej kontry więcej i bardziej zdecydowanej). Po ogrzaniu po nosie bije trochę alkohol, w smaku raczej dobrze ukryty – niemniej jednak swoje z człowiekiem robi, a to się ceni. Jak dla mnie to przygoda udana, aczkolwiek jakiś wielkich zachwytów nie odnotowałem (co może wynikać ze zwykłej ignorancji, jak również z niewielkiego obycia w tych klimatach). Piwo przypominało mi mocno double IPA-ę, połączoną z triplem, niemniej jednak zatroszczyło się o dobre uprzyjemnienie dnia, a to zdecydowany plus. Przygoda udana, z nadzieją na powtórkę, jak również na sięgnięcie po inne propozycje tego browaru.