Oktavio Quadrupel
Oktavio Quadrupel,
ocen: 2 |
| Nazwa: | Oktavio Quadrupel |
| Browar: | Browar Jana |
| Voltaż: | 9.5% |
| Rodzaj: | Quadrupel |
| Opis producenta: | Blg 20,5%, alk. 9,5%, ibu: 40. Woda: Pale ale, Buiscuit, Special B, pszeniczny; Chmiel: Admiral Goldings; Drożdże: 3522 Belgian. Piwo pasteryzowane, niefiltrowane. Poznajcie Octavia i jego poczwórne piwo, którego receptura objawiła mu się podczas pewnej majowej jutrzni. Niech was nie zwiedzie klasztorne pochodzenie – trunek jest anielsko gładki ale może wywołać diabła zza skóry, aż chóry anielskie zapieją! Solidna goryczka jest w stanie nawet świętego zwieść na manowce, więc ostrożnie stąpajcie tę ścieżką, sławiąc słody i chmiele stworzone na boskim padole. Nie traćcie głowy, pijcie i cieszcie się bogactwem aromatów, wspominając dobrego ojczulka. Na zdrowie! |
Gruchnij recenzję
Zaloguj się aby dodać recenzję.
Kolor rubinowy, lekko zamglony. Piana beżowa niezbyt obfita, utrzymała się do końca degustacji w postaci minimalnej warstwy.
Aromat po otwarciu butelki zdominowały belgijskie nuty: winne, owocowo-drożdżowe i alkoholowe. Więcej wyczuć można ze szkła: do w/w dochodzą czerwone owoce, rodzynki, a także karmel i lekka goryczka delikatnego chmielu. Alkohol jest przyjemny w nucie likieru śliwkowego.
W smaku piwo jest intensywne, słodkie, wyklejające wręcz usta. Karmel, rodzynki, miód, do tego posmak wina czerwonego, drożdży i alkoholu. Wyczuć można też nuty opiekanego chleba, biszkoptu i w finiszu przyprawy. Dzięki temu nie ma efektu zamulania. Goryczka nie jest intensywna, lekka, ziołowa.
Moc quadrupla daje się wyczuwać od pierwszego łyku. Wrażenie potęguje dość spore, zwłaszcza na początku wysycenie, które objawia się szczypaniem na języku i podniebieniu (zapewne razem z alkoholem).
Warto
Jako miłośnik belgijskich klimatów nie mogłem sobie odmówić tak rzadko na polskim rynku spotykanego quadrupla. Obawiałem się tylko jaką formę prezentuje jeden z nowych browarów na polskim rynku, który tym piwem debiutował w moim przełyku. Nie zawiodłem się. Zaczęło się od lichej piany i ciekawej rześkiej woni. W smaku była treść, co nie dziwi. Było ciemno, czuć było dość wyraźnie nutę winną i niestety trochę alko, na szczęście w niegroźnej skali. To co zaskoczyło to charakter piwa który był zdecydowanie ostry i drapieżny. Zapowiadanej przez piwowarów anielskiej gładkości nie uświadczyłem niemniej i tak piwo swym charakterem przywołało wspomnienia z wizyty w Belgii. Do genialnego Fest Buby z Szałpiwu mu zabrakło ale i tak browar zalicza sporego plusa na starcie. Chętnie napiję się kolejnych jego propozycji nie stroniąc przed powrotem do tej.