Doctor Brew Irish Stout
Doctor Brew Irish Stout,
ocen: 3 |
| Nazwa: | Doctor Brew Irish Stout |
| Browar: | Doctor Brew, Browar Bartek |
| Voltaż: | 4% |
| Rodzaj: | Irish Stout |
| Opis producenta: | brak danych |
Przytargaj recenzję
Zaloguj się aby dodać recenzję.
ocen: 3 |
| Nazwa: | Doctor Brew Irish Stout |
| Browar: | Doctor Brew, Browar Bartek |
| Voltaż: | 4% |
| Rodzaj: | Irish Stout |
| Opis producenta: | brak danych |
Zaloguj się aby dodać recenzję.
Niestety muszę zgodzić się z poprzednikami. Po Irish Stoucie spodziewałbym się czegoś w podobnym klimacie do klasycznego irlandzkiego Guinnessa, a tu niestety poza barwą to zbyt wiele cech wspólnych nie uświadczyłem. Piana słaba i to raczej bardziej w postaci burzyn, niż pierzynki z drobnych pęcherzy jak w Guinnessie. Już zapach zapowiada mocno cierpkie i wytrawne klimaty, czuć może trochę kawy i czekolady, ale takiej właśnie jakby zwarzonej, jak zauważył Badylius. No a w smaku to już niestety wszechogarniająca wytrawna cierpkość i kwasota. Długo po przełknięciu na języku osadza się dość stabilna kawowa gorycz, ale wtedy człowiek bierze następny haust i cały efekt jest popsuty przez powracającą cierpkość. Lubię bardzo ten browar, większość proponowanych przez nich pozycji mi smakowała, ale ten trunek niestety całkowicie nieudany.
Ała
Duża bieda nie ma się co pieścić. Nauczony doświadczeniem raczej unikam piw innych niż IPA ze słynnego browaru na D. To piwo utwierdziło mnie w przekonaniu, że dobrze robię. Zaczęło od lichej piany i bardzo subtelnej woni kawowej. A w smaku była treść, tylko cóż z tego skoro piwo było kwaśne, wytrawne i najzwyczajniej w świecie niesmaczne. Może są amatorzy tego typu rejonów ale ja do nich nie należę, a po Irish Stoucie spodziewam się innych atrakcji. Dla mnie wtopa i to spora.
W temacie stoutów można powiedzieć, że raczkuję, choć systematycznie nadrabiam straty. A ponieważ do jednego z dużych sklepów wielkopowierzchniowych, w którym ostatnio byłem, zawitała m.in. załoga doktorków, to i pojawiło się to piwo, najpierw w koszyku, a teraz gotowe do spisania krótkich wrażeń. Pierwsze co się rzuca po otwarciu to zapachy kawowe i czekoladowe, ale takie mocno kwaskowe, do tego jeszcze słody. Przelanie odbywa się z intensywnym buzowaniem bąbelków, piana wybija nawet nie na milimetr i szybciutko ucieka. W kuflu zapach to teraz głównie „skwaszona” czekolada, reszta gdzieś pochowana. W smaku pierwsze co mocno uderza i psuje całą zabawę to przede wszystkim kwasowość, reszta (jeśli jakąś poczujemy) to tylko dodatki, które giną w tej dominującej nucie. Ogólnie to jakby pić nagazowaną czarną ciecz, mocno rozwodnioną, która ani w smaku, ani w zapachu niekoniecznie zachęca do dalszego spożycia (które chyba zakończy się przedwcześnie, bo na siłę to nie ma co). Gdzieś tam również majaczą jakieś odcienie chmielowe, ale wcale piwu niczego lepszego nie przydają. Tak podsumowując to wszystko, to jeden wielki zawód i żal, że człowiek się dał namówić, tym bardziej, że cena dosyć wysoka (jak pamiętam ok. 8 zł). Do tej pory Doktorzy mieli u mnie wysokie notowania, które po tej przygodzie mocno zapikują w dół. Przez moment pomyślałem, że może gdyby to piwo przeciągnąć bliżej terminu ważności, to byłoby lepiej, ale pozostanę jednak przy tym, że jeden raz w zupełności wystarczy. Nie lubię takich ocen wystawiać, ale Sikacz to chyba odpowiednia i dobra laurka dla tego trunku. Brr.